چرا الله مرادی ؟
اگرچه دولت به موجب قوانین حق ندارد بین پیکره
ملت تبعیض روا دارد و قومی را بر قومی دیگر ترجیح دهد؛ اما ما این پدیده
را در گزینش نیروهای بومی و یا بکارگیری نیروهای توانمند محلی در مناصب
دولتی به وضوح شاهدیم...
ایران سرزمینی پهناور با تنوع قومیتی و مذهبی است که
هر کدام از استانهای آن دارای ویژگیها و شرایط خاص خود می باشد. مجموعه
اقوام ساکن در استانهای مختلف در یک پیوستگی کلی ملت ایران را تشکیل می
دهند.
استان کردستان یکی از استانهای غربی کشور است که تاریخ آن مشحون از رویدادهای تلخ و شیرین است. تلخ از آن جهت که در مقاطعی از زمان دستخوش تحولاتی شده که زندگی را به کام ساکنان شریف آن تلخ و ناگوار ساخته و شیرین از آن جهت که علیرغم گذر از معبرهای سخت و دشوار هرگز روی خوش به بیگانگان نشان نداده و ثابت کرده است که پاره تن ایران است و از این جهت برخیها هشدار دادند که هیچ قومی حق ندارد خود را ایرانی تر از کردها بداند !
حال سوال اساسی این است: سهم این قوم اصیل و سلحشور که هیچ گاه در دفاع از تمامیت ارضی و حفظ فرهنگ اصیل ایرانی غفلت نکرده است در قدرت حاکم بر ایران و همچنین سهم آن در اقتصاد و ثروت ملی و علوم و تکنولوژی و آموزش و ... چیست؟
شاید ریشه بسیاری از ضعفهای موجود و عقب ماندگیهای کردستان به گذشته های دور برگردد که این قلم در صدد نفی آن نیست اما برحسب شواهد موجود با نگاهی به تحولات و رویدادهای سه دهه اخیر، به بیان علل و عوامل عقب ماندگیهای آن می پردازد.
یکی از عوامل عقب ماندگیهای کردستان به بی ثباتی و نا آرامیهای اوایل انقلاب بر می گردد؛ در شرایطی که بسیاری از استانهای برخوردار کشور از ارز 7 تومانی برای توسعه صنایع متعدد بهره می گرفتند استان ما درگیر جنگی نابرابر و ناخواسته بود که علیرغم گذشت سی سال سایه آن هنوز بر فضای سیاسی استان سنگینی می کند.
صرفنظر از ذکر انگیزه های سیاسی که بعضیها آنرا مستمسکی از ناحیه حاکمیت می دانند حقیر معتقد است فضای عمومی برای سرمایه گذاری در استان مناسب نیست چرا که اگر بود برخی از سرمایه گذاران همین استان سرمایه های خود را در استانهای دیگر به کار نمی گرفتند. اینکه شرایط عمومی برای سرمایه گذاری در این استان مهیا نیست البته بخشی از آن به ضعفهای زیرساختی بر می گردد و نمی توان صرفا معیار را فضای سیاسی یا امنیتی دانست.
پرنده ای را درنظر بگیرید؛ بر بلندای درختی لانه ساخته است. کافی است بچه ای سنگی به طرف آن درخت پرت کند دیگر آن پرنده هرگز به سمت درخت، آنهم برای لانه سازی باز نخواهد گشت. شرایط سرمایه گذاری در کردستان بی تعارف و بدون اینکه مقصر را حاکمیت یا فرد و سازمان و نهادی خاص بدانیم شبیه به مثل فوق است.
البته نقش حاکمیت در فرهنگ سازی و اعتلای زیرساختها را نباید نادیده گرفت یا برخی کج رویها در دستگاههای دولتی که نمی توان آن را از سر عمد یا سیاستی حساب شده تلقی کرد.
بسیاری از واحدهای صنعتی بزرگ در جهان در بستر زمان رشد و نمو کرده اند، از تسهیلات و شرایط روز بهره گرفته و برای توسعه آن برنامه ریزی کرده اند. ایجاد صنایع مادر و بزرگ زایده زمان است نمی توان یک شبه به چنین واحدهایی دست یافت.
برای اینکه موضوع روشن تر بیان گردد شما مسیرهای مواصلاتی استان کردستان را بنگرید؛ یک قهوه خانه یا غذاخوری مدرن با سابقه ای 40 ساله نمی توانید بیابید. چرا ؟ چون هرچه قهوه خانه و اقامتگاه بین راهی بود در جریان جنگ داخلی از بین رفت یا هدف آرپی نیروهای دولتی قرار گرفت یا شبانه مورد حمله نیروهای مسلح غیرقانونی. و نهایت صاحبان این مراکز خدماتی مجبور به ترک آن محل شدند.
از لحاظ مسایل فرهنگی و آموزشی نیز سالها استان دستخوش چنین فضایی بود.
وضعیت مورد اشاره تا سالها ادامه داشت و اینک نیز اگرچه سخن از جنگ در کار نیست اما تبعات و پیامدهای آن به انحای مختلف دامنگیر جوانان امروز کردستانی است.
نخستیت تبعات ناشی از جنگ دیروز؛ رواج پدیده بی اعتمادی در بخش وسیعی از جامعه کردستان است. اگرچه دولت به موجب قوانین حق ندارد بین پیکره ملت تبعیض روا دارد و قومی را بر قومی دیگر ترجیح دهد؛ اما ما این پدیده را در گزینش نیروهای بومی و یا بکارگیری نیروهای توانمند محلی در مناصب دولتی به وضوح شاهدیم.
حقیر به موجب تجارب اندوخته شده خود و برحسب اشنغال در نهادهای مختلف حکومتی به این نتیجه رسیده ام که ترکیب دولت و اجزای حاکمیت در ایران پدیده ای کاملا منحصر به فرد است.
در راس حاکمیت جمهوری اسلامی ایران ولایت فقیه قرار دارد؛ شخصیتی که براساس عقاید اهل تشیع دارای علم اجتهاد و عالمی وارسته و آگاه به مسائل روز هستند. نفس وجود چنین شخصیتی که مردم کردستان جلوه هایی از عدالت نظری ایشان را در بهار 88 از نزدیک ملاحظه کردند می تواند از جنبه های مثبت حاکمیت تلقی گردد. اما این واقعیت را نیز نباید نادیده گرفت که در بین اجزای دیگر حاکمیت به خصوص در سطوح پایین تر و در میان قوای سه گانه به ویژه در بدنه نظام عریض و طویل اجرایی همه یک دست و تابع محض ولایت فقیه و پاک و بی آلایش نیستند؛ چه بسا در میان مجموعه ای از بدنه حاکمیت افرادی باشند که دیدگاههای افراطی نسبت به قوم کرد و پیروان مذهب اهل تسنن دارند و در بین حاکمیت هم جایگاهی محکم. با این افراد چه باید کرد. وقتی همه این افراد یک صدا می شوند و طرح و برنامه ای را در فلان قوه مملکتی به اجرا می گذارند؛ و وقتی صدایی از متن و جنس مردم هم به گوش رهبری نمی رسد چه انتظاری می توانید از حاکمیت داشته باشید ؟
ضروری ترین موضوع در شرایط فعلی برای کردستان و برای رهیدن از چنگال عناصر عقده ای در درون حاکمیت، شناساندن کردستان با همه زیبائیهایش و معرفی افرادی با معیارها و ملاکهای مشخص از جمله پیشتاز در عرصه جبهه و جنگ؛ داشتن پیشینه ای شفاف در دفاع از انقلاب و آرمانهای امام راحل( رض) پاکدستی و پاکدامنی و آلوده نبودن به مسایل دنیوی و مفاسد اقتصادی.
مجلس شورای اسلامی یکی از قوای تاثیرگذار در وضع قوانین و نظارت بر حسن کارکرد دستگاههای اجرایی و اما در این برهه حساس زمانی برای کردستان آزمونی بزرگ جهت معرفی شخصیتی با ویژگیهای مورد اشاره است تا بتواند با هماهنگی فراکسیونهای مجلس در مسیر پایان دادن به بی اعتمادیها گام بردارد. بی اعتمادیهایی که براثر آن سالانه دهها و بلکه صدها تن از جوانان کردستان از خدمت در دادارات و سازمانهای دولتی محروم و به خیل بیکاران افزوده شده و سر از جاهای دیگر در می آورند.
نمایندگان ادوار مختلف طی سالهای گذشته گامهایی برداشتند اما به دلیل اینکه فاقد پشتوانه ای قوی بودند نتوانستند مقاومت نمایند؛ بدون شک در میان نامزدهای انتخاباتی نهمین دوره مجلس شورای اسلامی در حوزه انتخابیه سنندج؛ کامیاران و دیوان دره یکی از گزینه هایی که از چنین پشتوانه ای برخوردار است حاج محمد الله مرادی است. او بنا به اظهارنظر همکارانش در فرمانداریهای بانه و مریوان و کامیاران از تواناییهای بالقوه زیادی برخوردار است و شناخت خوبی از پتانسیلهای نیروی انسانی دارد و مدیری توانمند و مردمی است که می تواند این ماموریت را به خوبی در خانه ملت به انجام برساند.
منبع: http://entkhabman.mihanblog.com/post/5
استان کردستان یکی از استانهای غربی کشور است که تاریخ آن مشحون از رویدادهای تلخ و شیرین است. تلخ از آن جهت که در مقاطعی از زمان دستخوش تحولاتی شده که زندگی را به کام ساکنان شریف آن تلخ و ناگوار ساخته و شیرین از آن جهت که علیرغم گذر از معبرهای سخت و دشوار هرگز روی خوش به بیگانگان نشان نداده و ثابت کرده است که پاره تن ایران است و از این جهت برخیها هشدار دادند که هیچ قومی حق ندارد خود را ایرانی تر از کردها بداند !
حال سوال اساسی این است: سهم این قوم اصیل و سلحشور که هیچ گاه در دفاع از تمامیت ارضی و حفظ فرهنگ اصیل ایرانی غفلت نکرده است در قدرت حاکم بر ایران و همچنین سهم آن در اقتصاد و ثروت ملی و علوم و تکنولوژی و آموزش و ... چیست؟
شاید ریشه بسیاری از ضعفهای موجود و عقب ماندگیهای کردستان به گذشته های دور برگردد که این قلم در صدد نفی آن نیست اما برحسب شواهد موجود با نگاهی به تحولات و رویدادهای سه دهه اخیر، به بیان علل و عوامل عقب ماندگیهای آن می پردازد.
یکی از عوامل عقب ماندگیهای کردستان به بی ثباتی و نا آرامیهای اوایل انقلاب بر می گردد؛ در شرایطی که بسیاری از استانهای برخوردار کشور از ارز 7 تومانی برای توسعه صنایع متعدد بهره می گرفتند استان ما درگیر جنگی نابرابر و ناخواسته بود که علیرغم گذشت سی سال سایه آن هنوز بر فضای سیاسی استان سنگینی می کند.
صرفنظر از ذکر انگیزه های سیاسی که بعضیها آنرا مستمسکی از ناحیه حاکمیت می دانند حقیر معتقد است فضای عمومی برای سرمایه گذاری در استان مناسب نیست چرا که اگر بود برخی از سرمایه گذاران همین استان سرمایه های خود را در استانهای دیگر به کار نمی گرفتند. اینکه شرایط عمومی برای سرمایه گذاری در این استان مهیا نیست البته بخشی از آن به ضعفهای زیرساختی بر می گردد و نمی توان صرفا معیار را فضای سیاسی یا امنیتی دانست.
پرنده ای را درنظر بگیرید؛ بر بلندای درختی لانه ساخته است. کافی است بچه ای سنگی به طرف آن درخت پرت کند دیگر آن پرنده هرگز به سمت درخت، آنهم برای لانه سازی باز نخواهد گشت. شرایط سرمایه گذاری در کردستان بی تعارف و بدون اینکه مقصر را حاکمیت یا فرد و سازمان و نهادی خاص بدانیم شبیه به مثل فوق است.
البته نقش حاکمیت در فرهنگ سازی و اعتلای زیرساختها را نباید نادیده گرفت یا برخی کج رویها در دستگاههای دولتی که نمی توان آن را از سر عمد یا سیاستی حساب شده تلقی کرد.
بسیاری از واحدهای صنعتی بزرگ در جهان در بستر زمان رشد و نمو کرده اند، از تسهیلات و شرایط روز بهره گرفته و برای توسعه آن برنامه ریزی کرده اند. ایجاد صنایع مادر و بزرگ زایده زمان است نمی توان یک شبه به چنین واحدهایی دست یافت.
برای اینکه موضوع روشن تر بیان گردد شما مسیرهای مواصلاتی استان کردستان را بنگرید؛ یک قهوه خانه یا غذاخوری مدرن با سابقه ای 40 ساله نمی توانید بیابید. چرا ؟ چون هرچه قهوه خانه و اقامتگاه بین راهی بود در جریان جنگ داخلی از بین رفت یا هدف آرپی نیروهای دولتی قرار گرفت یا شبانه مورد حمله نیروهای مسلح غیرقانونی. و نهایت صاحبان این مراکز خدماتی مجبور به ترک آن محل شدند.
از لحاظ مسایل فرهنگی و آموزشی نیز سالها استان دستخوش چنین فضایی بود.
وضعیت مورد اشاره تا سالها ادامه داشت و اینک نیز اگرچه سخن از جنگ در کار نیست اما تبعات و پیامدهای آن به انحای مختلف دامنگیر جوانان امروز کردستانی است.
نخستیت تبعات ناشی از جنگ دیروز؛ رواج پدیده بی اعتمادی در بخش وسیعی از جامعه کردستان است. اگرچه دولت به موجب قوانین حق ندارد بین پیکره ملت تبعیض روا دارد و قومی را بر قومی دیگر ترجیح دهد؛ اما ما این پدیده را در گزینش نیروهای بومی و یا بکارگیری نیروهای توانمند محلی در مناصب دولتی به وضوح شاهدیم.
حقیر به موجب تجارب اندوخته شده خود و برحسب اشنغال در نهادهای مختلف حکومتی به این نتیجه رسیده ام که ترکیب دولت و اجزای حاکمیت در ایران پدیده ای کاملا منحصر به فرد است.
در راس حاکمیت جمهوری اسلامی ایران ولایت فقیه قرار دارد؛ شخصیتی که براساس عقاید اهل تشیع دارای علم اجتهاد و عالمی وارسته و آگاه به مسائل روز هستند. نفس وجود چنین شخصیتی که مردم کردستان جلوه هایی از عدالت نظری ایشان را در بهار 88 از نزدیک ملاحظه کردند می تواند از جنبه های مثبت حاکمیت تلقی گردد. اما این واقعیت را نیز نباید نادیده گرفت که در بین اجزای دیگر حاکمیت به خصوص در سطوح پایین تر و در میان قوای سه گانه به ویژه در بدنه نظام عریض و طویل اجرایی همه یک دست و تابع محض ولایت فقیه و پاک و بی آلایش نیستند؛ چه بسا در میان مجموعه ای از بدنه حاکمیت افرادی باشند که دیدگاههای افراطی نسبت به قوم کرد و پیروان مذهب اهل تسنن دارند و در بین حاکمیت هم جایگاهی محکم. با این افراد چه باید کرد. وقتی همه این افراد یک صدا می شوند و طرح و برنامه ای را در فلان قوه مملکتی به اجرا می گذارند؛ و وقتی صدایی از متن و جنس مردم هم به گوش رهبری نمی رسد چه انتظاری می توانید از حاکمیت داشته باشید ؟
ضروری ترین موضوع در شرایط فعلی برای کردستان و برای رهیدن از چنگال عناصر عقده ای در درون حاکمیت، شناساندن کردستان با همه زیبائیهایش و معرفی افرادی با معیارها و ملاکهای مشخص از جمله پیشتاز در عرصه جبهه و جنگ؛ داشتن پیشینه ای شفاف در دفاع از انقلاب و آرمانهای امام راحل( رض) پاکدستی و پاکدامنی و آلوده نبودن به مسایل دنیوی و مفاسد اقتصادی.
مجلس شورای اسلامی یکی از قوای تاثیرگذار در وضع قوانین و نظارت بر حسن کارکرد دستگاههای اجرایی و اما در این برهه حساس زمانی برای کردستان آزمونی بزرگ جهت معرفی شخصیتی با ویژگیهای مورد اشاره است تا بتواند با هماهنگی فراکسیونهای مجلس در مسیر پایان دادن به بی اعتمادیها گام بردارد. بی اعتمادیهایی که براثر آن سالانه دهها و بلکه صدها تن از جوانان کردستان از خدمت در دادارات و سازمانهای دولتی محروم و به خیل بیکاران افزوده شده و سر از جاهای دیگر در می آورند.
نمایندگان ادوار مختلف طی سالهای گذشته گامهایی برداشتند اما به دلیل اینکه فاقد پشتوانه ای قوی بودند نتوانستند مقاومت نمایند؛ بدون شک در میان نامزدهای انتخاباتی نهمین دوره مجلس شورای اسلامی در حوزه انتخابیه سنندج؛ کامیاران و دیوان دره یکی از گزینه هایی که از چنین پشتوانه ای برخوردار است حاج محمد الله مرادی است. او بنا به اظهارنظر همکارانش در فرمانداریهای بانه و مریوان و کامیاران از تواناییهای بالقوه زیادی برخوردار است و شناخت خوبی از پتانسیلهای نیروی انسانی دارد و مدیری توانمند و مردمی است که می تواند این ماموریت را به خوبی در خانه ملت به انجام برساند.
منبع: http://entkhabman.mihanblog.com/post/5